Վրաստանը, գտնվելով Եվրոպայի եւ Ասիայի խաչմերուկում, աշխարհին է բացվում իր փոքր, բայց արդիական օդանավակայանների ցանցով։ Այս օդանավակայանները կենսական նշանակություն ունեն զբոսաշրջության, առեւտրի ոլորտների զարգացման համար. դրանք կարեւոր դեր են խաղում Թբիլիսին եւ սեւծովյան ափամերձ ու լեռնային շրջանները աշխարհին կապելու գործում։

Վրաստանի ավիացիան գլխավորապես սպասարկում են երեք հիմնական օդանավակայաններ, որոնցից յուրաքանչյուրն իր տարածաշրջանի գլխավոր օդային դարպասն է: Դրանք են՝
 

• Թբիլիսիի Շոթա Ռուսթավելի միջազգային օդանավակայանը (TBS) երկրի ամենածանրաբեռնված եւ կենտրոնական օդային հանգույցն է։
• Բաթումիի Ալեքսանդր Քարթվելու միջազգային օդանավակայանը (BUS) Աջարիայի արեւաշատ ափերի օդային դարպասն է։
• Քութայիսիի Դավիթ Աղմաշենաբելի միջազգային օդանավակայանը (KUT), որը զարգացման մեծ ներուժ ունի եւ հանդես է գալիս որճես բյուջետային ավիափոխադրողների հանգույց։
   

Բացի վերոնշյալ օդանավակայաններից, Վրաստանում կան նաեւ մի շարք փոքր տարածաշրջանային օդակայաններ, որոնք կարեւոր դեր են խաղում հեռավոր լեռնային շրջանները երկրի կենտրոնական հարթավայրերին կապելու գործում։ Դրանց թվում են Մեստիայի Թամար թագուհու անվան օդանավակայանը (UGMS), Ամբրոլաուրի օդանավակայանը (UGAM) եւ Նատախտարի հանգույցը (UGSA)։

Անկախացումից ի վեր Վրաստանի ավիացիոն ոլորտը զգալիորեն արդիականացվել է․ 2000-ականներին կառուցվել են նոր տերմինալներ, իսկ Մեստիայի եւ Ամբրոլաուրիի նման լեռնային օդակայանների արդիականացումը զգալիորեն խթանել է լեռնային զբոսաշրջությունը։

Մագելլայնի կարծիքով Վրաստանի օդանավակայանները երկրի քարտեզի վրա պարզապես օբյեկտներ չեն․ դրանք բանուկ օդային հանգույցներ են, որտեղ Սեւ ծովի քամիները, լեռնային ճանապարհները եւ օդային  երթուղիները հատվում են միմյանց։